مفهوم NVMe چیست؟
واژه NVMe مخفف Non-Volatile Memory Express می باشد. NVMe مشخصه باس ارتباطی جدیدی است که می توان با استفاده از آن دسترسی بسیار سریع تری به هاردهای SSD داشته باشیم و نوع این ارتباط PCI-Express می باشد.
Non-Volatile Memory به حافظه ای گفته می شود که داده های موجود آن با قطعی جریان های الکتریکی از بین نمی روند و اصلا فرار نمی باشند. قابلیت NVM Express سرعت عمل هاردهای SSD را افزایش می دهد. البته نوع دیگری از این قابلیت با نام NVM وجود دارد که سرعت بسیار پایین تری نسبت به ارتباط NVMe دارد.
قابلیت NVMe استانداردی برای تسریع عملکرد هارد درایوهای مبتنی بر کانکتور M.2 و SATA Express و همچنین SSD هایی که به شکل کارتهای PCI Express هستند می باشد و پورت جدیدی محسوب نمیشود.
استاندارد NVM Express یا به اختصار NVMe استاندارد جدید برای دسترسی به حافظههای SSD می باشد که استفاده از این استاندارد باعث کاهش تأخیر، افزایش تعداد عملیات ورودی و خروجی در ثانیه و نیز کاهش مصرف انرژی می شود.
در دنیای حرفه ای IT یکی از کلمه هایی که همیشه شنیده می شود ، واژه Replication است. رپلیکیشن به زبان ساده به فرآیند ایجاد یک کپی دقیق از اطلاعات گفته می شود. این نسخه کپی اطلاعات که به آن Replica گفته می شود ، در مواقع بروز بحران ، فریاد رس ما است. به دلیل اینکه Data Replication کپی دیتاهای عملیاتی است ، این امکان را محیا می کند که در زمان بروز مشکلات ، در کم ترین زمان ممکن سیستم را به حالت قبل بازگردانیم.
به طور کلی دو نوع Replication وجود دارد. انواع آن Remote Replication و Local Replication می باشند. Local Replication به شیوه ای گفته می شود که در آن Storage System همتا در همان دیتاسنتر وجود داشته باشد.
Remote Replication در حالتی است که دیتاهای موجود در Storage System اصلی بر روی Storage System ای که در یک دیتاسنتر دیگر وجود دارد کپی می شوند. این مدل به خصوص برای زمانی که به هر دلیل سایت اصلی قادر به ارائه سرویس نباشد ، کارآمد است. برای مثال دیتا سنترهای Google ، FaceBook ، مایکروسافت و بسیاری از شرکت های مشهور و حتی برخی از بانک های ایرانی از این مدل Data Replication برای پایداری و امنیت سرویس استفاده می نمایند.
با نرم افزارهای بسیاری امکان Data Replication وجود دارد. برای مثال نرم افزار SnapMirror از شرکت NetAPP یکی از این نرم افزارها است.
یکی دیگر از کاربردهای بسیار جالب Replication برای زمانی است که شما بخواهید با دیتا های اصلی سازمان یک آزمایش و تست خاص را انجام دهید ، اما می خواهید مطمئن باشید که به دیتاهای اصلی آسیبی وارد نمی شود. در این حالت با استفاده از Data Replication از اطلاعات اصلی و عملیاتی سازمان Replica تهیه می نماییم و سپس آزمایش ها و بررسی های خود را بر روی داده های کپی اعمال می نماییم. در این صورت به اطلاعات اصلی آسیبی وارد نمی شود و خدشه ای در Business Continuity وارد نمی گردد.
Local Replication با استفاده از Data Mirroring یا تکنولوژی Snapshot قابل انجام است.
Remote Replication در سه حالتِ Synchronous ، Asynchronous و Semi-Synchronous قابل اجرا است.
در حالت Synchronous دیتا یا اطلاعات به صورت لحظه ای و پیوسته با Storage System موجود در Data Center اصلی همگام سازی یا Sync می شود. بنابراین RPO در این نوع Remote Replication تقریبا نزدیک به صفر است. RPO یا Recovery Point Objective به فاصله زمانی بین آخرین نقطه بازیابی ایجاد شده تا زمان بروز Disaster یا بحران گفته می شود. با وجود اینکه RPO نزدیک به صفر آن هم در این ابعاد برای هر Storage Administrator ای بسیار وسوسه انگیز است ، اما به دلیل افت کارایی Storage در این روش ، استفاده از آن با چالش هایی مواجه است.
علت افت کارایی یا کاهش Performance این است که زمانی که دیتا در Remote Site نوشته می شود ، قبل از اینکه Storage System مبدا عملیات نوشتن دیتا را تمام شده تلقی کند ، نیاز دارد از Storage System واقع در Remote Site یک Acknowledge به Storage System دیتاسنتر ارسال شود. تنها در این صورت است که Storage اصلی نوشتن دیتا را تمام شده تلقی می نماید. به همین خاطر ، با توجه به فاصله بین دیتاسنترها ، پهنای باند بین دو سایت و مقدار دیتایی که باید Replicate گردد ، زمان Write Operation یا عملیات نوشتن افزایش می یابد که تاثیر مستقیمی بر روی کارایی Storage System ها دارد.
در مدل Asynchronous نوشتن دیتا در مبدا ارتباطی با نوشتن دیتا در مقصدِ Replication ندارد و Data Storage مبدا منتظر تایید Storage System موجود در Remote Site نمی ماند. بنابراین در این روش ریسک طولانی شدن RPO وجود دارد ، اما Performance بهتری نسبت به Synchronous Remote Replication از آن انتظار می رود.
در مسافت های بسیار طولانی که پهنای باند کمی دارند ، استفاده از روش Asynchronous الزامی است.
Semi-Synchronous در اغلب اوقات به وضعیتی گفته می شود که اطلاعات با بیش از یک سایت یا دیتاسنتر Replicate می گرند. در این حالت ممکن است Replication با یکی از سایت ها از نوع Synchronous و با سایت دیگر از نوع Asynchronous باشد.
تصاویر این مقاله از وب سایت EDX استخراج شده است.
سیستم استوریج DD4500 با سرعت بسیار بالا و قابلیت Inline deduplication به کاهش 30 درصدی ظرفیت مورد نیاز برای بکاپ گیری و آرشیوگیری از داده ها کمک می کند. سرعت بکاپ گیری و ریکاوری بقدری بالا بوده که شما می توانید این عملیات را در لحظه انجام دهید. شما می توانید از این دستگاه برای Data Protection برای لود های کاری خود از قبیل فایل سرور ، سرور مجازی سازی ، سرور ایمیل ، مدیریت محتوا و دیتابیس ها استفاده نمایید و دیگر نیازی به استفاده از دستگاههای بکاپ قدیمی Tape با محدودیتهای آن ندارید.
شما با استفاده از این دستگاه قدرت Disaster Recovery خود را افزایش داده و از لحاظ بازگشت سرمایه نیز یکی از بهترین راهکارها را دریافت خواهید نمود. با استفاده از این راهکار ، شما از شبکه موجود خود برای Replicate نمودن فقط و فقط داده های منحصر بفرد در سایت ریکاوری یا سایت بکاپ استفاده خواهیم نمود. همچنین می توانید امکان بازگردانی دیتا را با درخواست کاربر فراهم نمایید. ساختار غیرقابل آسیب پذیر استوریج Data Domain امکان Inline Write و Read Verification و تشخیص دائمی خطا و یکپارچه سازی داده ها را بصورت خودکار فراهم می سازد.
یک ابزار خوب برای ردیابی خطاهای ایجاد شده در IIS ، ابزار Failed Request Tracing است که روش عالی برای بررسی خطاها می باشد که در این آموزش کار با IIS درباره آن توضیح خواهیم داد .
هر کدام از اینها مورد خوبی برای بررسی با این ابزار می باشند.
در IIS Manager سایت مورد نظر را انتخاب کنید.در پنل Action در زیر Manage Web Site برروی Failed Request Tracing.. کلیک کنید.
در تصویر بعد آن را فعال کرده و برروی ok کلیک کنید.
بعد آیکون Failed Request Tracing Rules پیدا کرده و برروی ان کلیک کنید:
در تصویر بعد ما یک rule اضافه می کنیم. در قسمت باز شده راست کلیک کرده و گزینه Add را انتخاب کنید.
محتوایی که قصد ردیابی آن را دارید انتخاب کنید.
در این تصویر آموزش کار با IIS ، مقدار ۴۰۰-۹۹۹ را که نمایانگر بازه همه خطاهای ایجاد شده است را تایپ کنید.
فراهم کننده ردیابی (trace providers) که معمولا همه آنها انتخاب شده اند را باید انتخاب کنید.
یک درخواست به سایت ارسال کنید (به وسیله مرورگر ، ایجکس و..)
حال در پوشه inetpub در قسمت logs ، پوشه جدیدی با نام FaildReqLogFiles خواهید دیدکه در ان چندین پوشه قرار دارد آخرین آنها را انتخاب کنید.
درون آن مجموعه ای از فایل های xml قرار دارد که مربوط به یک درخواست خاص می باشد.
برروی آن دابل کلیک کرده تا باز شود حال جزئیات اطلاعات ایجاد شده را خواهید دید. در این مثال خطای certificate رخ داده است.
همچنین دقت داشته باشید بعد از رفع خطا حتما این ابزاررا غیر فعال کنید (آموزش کار با IIS )